وای وای! این فیلم Justice League: Crisis on Infinite Earths چه فیلمیه! اصلاً یه وضعی... ببین داداش، خواهر، نمیدونم چی صدات کنم ولی هر چی هستی عشق فیلمی دیگه، درسته؟ خب، این فیلمو که میگی سورسشو دادی، اسمش "لیگ عدالت: بحران در زمینهای بینهایت". آقا ما یه زمانی کمیک بوکاش رو میخوندیم، مو به تن سیخ میشد از عظمت داستان! حالا انیمیشناش رو ساختن، اونم چه انیمیشنی!
داستان از این قراره که یهو همهچی قاطی پاتی میشه، زمینو زمان به هم میریزه، دنیاها دارن نابود میشن. فکر کن، فقط یه دنیا که نیستی، هزار تا دنیای مختلف عین سیبزمینی پیاز دارن قل میخورن اینور اونور و همهشون دارن نیست و نابود میشن! بعد لیگ عدالت، این خفنهای همیشه حاضر تو صحنه، باید جمع شن با کلی قهرمان دیگه از دنیاهای دیگه، جلوی این فاجعه رو بگیرن.
تو سورس که نگاه میکردم، انگار سه قسمته این فیلم. قسمت اولش که اومده، انگار خیلیها دوست داشتن، تعریفشو کردن. ولی قسمتهای دو و سه یکم قضیه فرق کرده، یه خورده اینور اونور شده انگار. آخه داستان "بحران در زمینهای بینهایت" خیلی گندهست، خیلی شخصیت داره، خیلی اتفاق توش میافته. شاید سه قسمت کم بوده براش، یا شایدم یکم عجله کردن که جمعش کنن.
صداپیشههاش هم که نگم برات! مَت بومر هست، جنسن اکلس هست، استانا کاتیک هست... بابا اینا همهشون اسم و رسم دارن تو هالیوود! جنسن اکلس که بتمن رو صداپیشگی کرده، خودش یه پا سوپرهیروئه برا ما! اونور هم دارن میگن کوین کانروی خدا بیامرز، صداپیشه افسانهای بتمن تو انیمیشنها، آخرین کارش تو این فیلم بوده. مارک همیل هم که دیگه جوکر خودشه، اونم انگار برگشته دوباره نقش جوکر رو گفته. اینا خودش کلی خاطرهبازی و نوستالژیه برا طرفدارا.
یه چیز جالب دیگه هم که دیدم، نوشته بود فیلم رو تقدیم کردن به جورج پرز، همون آرتیست خفنی که کمیکهای "بحران" رو کشیده، و کوین کانروی. این خودش نشون میده چقدر این فیلم برا سازندههاش مهم بوده و خواستن ادای دین کنن به بزرگان این داستان.
حالا نقد و نظر شخصیمو بخوای، ببین من خودم هنوز کامل ندیدمش، ولی از تریلرها و چیزایی که خوندم، به نظر میاد قسمت اولش خیلی خوب از آب دراومده. انگار تونستن اون حس و حال کمیک رو تا حدودی منتقل کنن. ولی خب، من یکم نگران قسمتهای بعدیشم، آخه این جور داستانهای بزرگ و پیچیده رو سخت میشه تو انیمیشن جمع کرد، مخصوصاً اگه بخوان خیلی سریع همهچی رو تموم کنن.
ولی در کل، به نظرم واسه هر عشق فیلمی، مخصوصاً طرفدارای دیسی و کمیک بوکها، دیدن این فیلم واجبه! هم بخاطر داستان حماسیاش، هم صداپیشههای خفنش، هم بخاطر ادای احترامی که به تاریخ کمیک بوک داره. فقط توقع یه شاهکار سینمایی صد در صدی رو نداشته باش، احتمالاً بیشتر یه تجربه فان و نوستالژیک باشه. ولی بازم میگم، ارزش دیدن داره، مخصوصاً اگه با دوستای عشق فیلمت دور هم جمع شید و ببینید، کلی حال میده! فقط پفک و نوشابه یادتون نره 😉